Ölüm bir melek elinde gelir,
Ve öper usulca çocuk yüzleri.
Belki bir gün kurtuluruz.
Karıncaların yolunu şaşırtan ince rüzgarlarla,
Kaplumbağaların hasret kaldığı derin tepelerde,
Çocuk gibi bakalım mavi sulara,
Şehirlere bakalım insanlığımızı eskittiğimiz,
Sislerden dumanlardan yollara atılan,
Mısır koçanlarından.
Belki tutarız bir gün belki kurtarır bizi,
Simsiyah saralım bezlerle dağları rüzgarları,
Gül bahçeleri ağlasın,
Dallarda salınan çocuk salıncakları ağlasın,
Kırmızı balonlar bizsiz kaybolsun gökyüzünde.
Haydi sığının şehirlere,
Kabuğunuza çekilin yorganınızı çekin üstünüze
Kalsın titrek ve mavi elleriniz
Bekleyin geliyor ölüm usulca
Usulca girer koynunuza.
– Erdem BAYAZIT
twitter: AydintanisTR
intagram: Aydintanis
intagram: Aydintanis
En Son 3 Yazısı Aşağıdadır . . . (Tüm Yazılarını Görüntüle)
- Sessiz Kayboluş - 12 Mart 2018
- Kuşlar Bize İnsan Dili Hakkında Çok Şey Anlatabilir - 26 Şubat 2018
- Afrika’nın Dışındaki En Eski Modern İnsan Fosili - 25 Şubat 2018
