Bugün güzel bir yazı okudum bir kitapta: “Anlatsam inanmazlar oğul,masal derler. Masala inanmazlar, masalı yalnızca dinlerler, sanki hakikati bilirmiş gibi, sanki hakikatin sırrına ermiş gibi,
Masala inanmayan gerçeğe inanır mı? “
Öyle ya sayfalarca anlatılır masallar. Öve öve bitiremezler az gidilip uz gidilen mekanları. Dere çıkar karşısına. Gider. Tepe yükselir başucunda.Yine gider. Hep uzak yerlerde bir diyar vardır. Cennetten bahçeleri, tahtadan insanları, kırmızı elma ağaçları…
En güzel yerinde bir karanlık çöker sayfaya hep. Bütün fenalıklar birleşip yağar o anda. Cadı kazanı kaynar, büyük bir balık yutar hayatları, koca bir kurt pusuya yatar. İşte tam o anda ya bir peri çıkar ortaya ya da en meşhurun dan beyaz bir at. Son sayfaya geldiğinde yüzünde garip bir gülümseme belirir. Sonra mı ?
Sayfa kapanır…
Başın yukarı kalkar…
Masal biter…
Yüzün düşer…
Site Editörü
- Balgat Bilgisayar Servisi – Billgates Teknoloji - 1 Nisan 2018
- Mutlaka Okunması Gereken Kitaplar/Kara Kitap-Orhan Pamuk - 22 Şubat 2018
- Mutlaka Okunması Gereken Kitaplar/ Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu-Italo Calvino - 17 Şubat 2018
Her güzel şeyin bittiği gibi masallar da biter.
Bize düşen hüzündür/umuttur?..
Maşallah canım…