İnsan acıyı kabullenmeyi sever.
Göz yaşında saklansa dahi.
En acı ve mühim olanı, yapmadığın halde alışmak,alışılmaya zorlanmak.
Var olanla yaşarsan, Hayatın aramakla geçmez.
Yok olanla yaşarsan, Hayatını ararsın. Hiç merak etmiyorum şu şehrin içinde kaybolanları, Okyanus sularıyla dalga geçen gemi.
Şehir arkanda kaldı. Seni merak ediyorum, Nasıl da umursamıyorsun. Uzunca gövden, Şehir kadar kalabalık değil, hırçın rüzgarda süzülüyorsün, Sert sularda.
Hava çok tuhaf.
Parlıyor yıldızlar, Yol gösteriyor gövdene.
Sulak düşünceler kuruttu şehri. Zehirli dumanlar seni göremez gemi, Sen sadece batarsın, Karanlık, sessiz,usulca sert sularda.
Şehir arkada kaldı.
En Son 3 Yazısı Aşağıdadır . . . (Tüm Yazılarını Görüntüle)
- Sessiz Kayboluş - 12 Mart 2018
- Kuşlar Bize İnsan Dili Hakkında Çok Şey Anlatabilir - 26 Şubat 2018
- Afrika’nın Dışındaki En Eski Modern İnsan Fosili - 25 Şubat 2018