Hilal Yiğit: Ölüm Gibi Gözleriniz, Siz Ölümün Ta Kendisisiniz

4 Kasım 2017

“Ölüm gibi gözleriniz…
“Bu bir, iltifat mı ? ”
Hayır bayım, bu bir iltifat değil.
Siz ölümün ta kendisisiniz.
Ah ne zor şimdi size bunları anlatmak.
Sessiz bir intihar gibiydi gidişiniz.
O günden beri kalbimi uzun ve korkunç duvarların arasında saklıyorum.
Ve artık o kadar korkutucu gelmiyor o duvarlar.
Kendimden ve kalbimden bir hayli uzağım..
Bir hataydı sevmek.
O simsiyah kalbinize,
Papatyalar açtırmak imkansıza yakındı.
Artık, gülemiyorum
Artık, sevemiyorum
Artık, ağlayamıyorum
Artık, kahkahalar atamıyorum bayım.
Bakmayın öyle gözlerime,
Zira ben daha hiçbir şey Anlatmadım.
Siz, sizi seven kadını,
çoktan öldürdünüz.
Boğdunuz onu,
Nefessiz bıraktınız.
Çırpındı önce,
Kurtulmak istercesine,
Bakmadınız gözyaşlarına,
Gözlerinizdeki acımasızlığı gördü,
Ve çırpınmayı bıraktı.
Bilemezsiniz siz,
Sahi, siz hiçbir şeyi bilemezsiniz.
Ben katilimi sevdim,
Ölümüm kaçınılmazdı.
İnanmak istedim,
Aşk ve güzelliğe.
Oysa ben şimdi bunlardan çok uzağım.
Gözlerimden okunmaz artık hüznüm.
Siz, içindeki mutlu kız çocuğunu,
Çoktan boğdunuz.
Artık, hiç olmayacak hayaller kurmuyorum.
Çiçekleri izlemiyorum.
Pembe ojelerimi sürmüyorum.
Saçlarımı kısacık kestim.
Artık okşayamıyorum. ”