Sonbaharda oradan oraya sürüklenen bir yaprak gibiyim.Kafamın içinde dolanan her bir düşünce beni farklı yerlere çekiyor.Ne zaman bir yer tutunmaya çalışsam daha kuvvetli bir rüzgar beni savuruyor.Mücadele etmeye gücümün kalmadığını hissediyorum.Belki de pes etmeye ilk defa bu kadar yakınım.Yıllardır gözümün içinde mahkum kalan gözyaşlarımı serbest bırakmaya ilk defa bu kadar yakınım. Yutkunmalarım bir kurşunmuş gibi geçiyor boğazımdam. Ve aldığım her nefes bir cam kırıntısı kadar keskin geliyor ciğerlerime.Galiba yolun sonu geldi.Bitiyoruz Albayım…
.jpg)
17 yaşında yazmaya ve okumaya aşık bir insan. Yazılarım hakkındaki geri dönüşler benim için çok önemli. Bana Twitter'dan ulaşabilirsiniz.
En Son 3 Yazısı Aşağıdadır . . . (Tüm Yazılarını Görüntüle)
- Dinlerin Beşiği:Kudüs - 8 Aralık 2017
- Tekke Ve Zaviyeler - 30 Kasım 2017
- Stefan Zweig Kimdir? - 28 Kasım 2017
